Friday, October 20, 2006

Αρχικοί προβληματισμοί
Τι ζήσαμε στο house4talk??

Τα ερωτήματα που τίθενται ποικίλλουν..Οι ερωτήσεις μάλλον δεν έχουν ακόμα απαντηθεί..Η διαδρομή είναι αυτή που είχε ενδιαφέρον τελικά.. Προβληματισμός, αγωνία, απορία, διστακτικότητα..Τι κάνουμε εμείς τώρα εδώ??? Αλλά και ένταση κάποιες στιγμές.. Ναι..

Είμαστε μια ομάδα..Πόσο εύκολο είναι μαι ομάδα που απαρτίζεται από 20 περίπου άτομα να συμφωνήσει τόσο σε επίπεδο αντίληψης των προς συζήτηση θεμάτων που τίθενται όσο και επίπεδο πραγμάτωσης των τελικών στόχων..Υπάρχει στοχος νομίζω..Ήρθαμε σε επαφή με αυτόν πριν ξεκινήσει η διαδικασία εκπόνησης των συζητήσεων..Παρόλα αυτά με το πέρας της διαδικασίας των συζητήσεων ο καθένας καταθέτει την προσωπική του άποψη σχετικά με το αποτέλεσμα. ''Νομίζω πως όλοι θέλουμε να παραχθεί το έντυπο, τελικά(?)''.


Είμαστε γνωστοί στην πλειοψηφία μας.. Οι εισροές εξωγενών παραγόντων(ατόμων εκτός των μελών της ομάδας φοιτητών της αρχιτεκτονικής) είναι ελάχιστες.. Ο προβληματισμός από την πρώτη συζήτηση για το πόσο ανοικτή στην πόλη της Πάτρας είναι έντονος. Κάποιοι είπαν να ακούγονται οι συζητήσεις σε απευθείας μετάδοση με την κατάλληλη τεχνολογική υποστήριξη(πχ. ντουντούκα).. Πόσο εύκολο είναι, αυτό να γίνει αποδεκτό από τον άμεσο κοινωνικό περίγυρο; Μπορεί να γίνουμε ενοχλητικοί.. Η αφίσα, η οποία αντιπροσωπεύει το ανοικτό κάλεσμα παρουσιάζεται αρκετά δημοκρατική εφόσον υπόκειται στην κρίση του αναγνώστη η σημασία που θα της δώσει και κατ΄επέκταση η ανταπόκρισή του ή μη στο κάλεσμα. Τελικά είναι προσωπικό το ζήτημα?? Είναι προσωπική η διαδρομή? Τα βιώματα τα καρπωνόμαστε μόνο εμείς οι συμμετέχοντες? Πως θα γίνει να το μοιραστούμε αυτό και με περισσότερους ανθρώπους? Φοιτητές και μη, εργαζόμενους, άτομα ανεξαρτήτου ηλικίας και ιδιότητας, μέλη της κοινωνίας της Πάτρας και γενικότερα? Είναι αυτό εφικτό? Νομίζω πως εκεί έγκειται αρχικά ο προβληματισμός. Όχι πως θα γίνει γνωστή η ομάδα αλλά πώς θα ανοίξει ένα πλαίσιο ανοικτού διαλόγου.. Διάλογος γαι τη φοιτητική ζωή σε όλες της διαστάσεις της..

Πόσο δημιουργικοί νιώθουμε στα πλαίσια αυτής? Και αν το νιώθουμε εμείς οι αποδέκτες το αντιλαμβάνονται? Τους επηρεάζει? Υπάρχουν αποδέκτες? Έχει νόημα η ύπαρξή τους? Πολλές φορές οι αποδέκτες είμαστε εμείς οι ίδιοι..Μόνο? Κάνω κάτι με σκοπό ο πομπός και ο δέκτης να προσωποποιηθεί στον ίδιο μου τον εαυτό ή να διαφοποιηθεί σε κάποιο σημείο?

Υ.Γ: Το κείμενο αυτό γράφτηκε πριν 3 μέρες περίπου αλλά δεν το είχα δημοσιεύσει, οπότε ίσως αυτά που λέω είναι λίγο πολύ ειπωμένα.. Θεωρώ παρόλα αυτά πως ίσως βοηθήσουν. Προβληματισμός.. Ίσως ήρθε η ώρα για δράση(?)

Θα προχωρήσω σε συγκεκριμένες προτάσεις στη συνέχεια.
Επιγραμματικά, προς το παρόν προτείνω να πατήσουμε σε κάποια από τα θέματα που θέτει ο κ. Καζέρος και να τα αναλύσουμε. Και θα ξεκινήσω με το εξής: 4 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΤΟΠΟΙ - ΔΗΜΟΣΙΑ ΒΗΜΑΤΑ.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home